آیا میدانید رزین مصنوعی و شیمیایی در واقع از سنتز و همچنین فعل و انفعالات شیمیایی مواد آلی و معدنی در محیط آزمایشگاهی و کارخانجات مواد شیمیایی به دست می آید.
رزین ترکیبی طبیعی یا مصنوعی است که بسیار چسبناک است و تحت شرایطی سخت می شود. معمولاً در الکل قابل حل است اما در آب حل نمی شود. این ترکیب به طرق گوناگون طبقه بندی می شود که بستگی به ترکیب شیمیایی و مورد مصرف آن دارد. همچنین کاربردهای زیادی در هنر، تولید پلیمر و غیره دارد.
رزین طبیعی از گیاهان بدست می آید. بهترین نمونه آن شیره درخت کاج است که بوی تندی دارد. همانطور که می دانید این ماده بسیار چسبنده است ولی در اثر گذشت زمان سفت می شود. تعدادی از گیاهان دیگر نیز رزین تولید می کنند و این مواد هزاران سال است که مورد استفاده بشر قرار گرفته است. بعضی گیاهان ماده ای مشابه به نام صمغ تراوش می کنند که با آب واکنش نمی دهد و نرمتر و انعطاف پذیرتر است. رنگ رزین گیاهی از شفاف تا قهوه ای تیره متغیر است و میزان سختی و کدورت آن متفاوت است. بعضی از آنها بشدت فرار هستند چون حاوی ترکیبات ناپایدارند. اشتباه در تشخیص درختان رزین دار نیز گاهی می تواند باعث حوادث ناگوار شود، چون بعضی از آنها حاوی هپتان هستند که هیدروکربنی قابل اشتعال و انفجار است.
در سال ۱۹۰۹ میلادی که دانشمندان علم شیمی بعد از ترکیب و سنتز مواد شیمیایی با هم، در اطراف و کف ظرف آزمایش خود ماده چسبناکی جمع می شد که در ابتدا آنرا به عنوان یک ماده مزاحم شناخته و دور می ریختند اما پس از مدتی متوجه شدند که این ماده می تواند کاربرهای مفید بسیاری داشته باشد. بعد از سال ها تحقیق و مطالعه، دانشمندی به نام دکتر پیر کاستان که در شرکت ساخت دندان های مصنوعی کار می کرد، توانست این رزین را به مقاومت و سختی بالایی برساند اما از جایی که این رزین برای ساخت دندان های مصنوعی کاربردی نداشت، طبق قوانین شرکت دندان سازی باید اطلاعات این دانشمند به بایگانی برده این تحقیقات مختومه اعلام می شد.